Via een twitterberichtje kwamen we een artikel tegen uit de Leeuwarder Courant van 50 jaar geleden.
I n 1964 was de F104 “Starfighter” naar Marsum gekomen. En dat betekende een groot verschil met de Hunter die daarvoor op vliegbasis Leeuwarden gestationeerd was. Het vleugeloppervlak van de Starfighter was klein. Daardoor moest het toestel met veel motorvermogen landen. Dus ook bij de landing veel lawaai. De oud Marsumers zullen zich het gierende geluid nog goed kunnen herinneren.
Een ander nieuw fenomeen was dat de F104 ook in het donker kon vliegen. Dus moest er ’s avonds geoefend worden. Een derde deel van de vluchten maar liefst. En reken maar dat er toen meer vliegbewegingen waren dan tegenwoordig. Niet voor niets kwamen de omliggende dorpen dus in protest. In het bijgevoegde krantenartikel staat een verslag van een protestvergadering.
Frappant detail is dat Mevrouw Verf-Velzen, toenmalig bestuurslid van Dorpsbelang Marssum, het nogal opnam voor de vliegbasis. De piloten moesten geoefend blijven, er werden huizen gebouwd tot aan de vliegbasis en die werden voor een goed bedrag verkocht. En haar kinderen, die sliepen er gerust onder. Eén van die kinderen is Geert Verf, nu als woordvoerder van de omliggende dorpen fel gekant tegen de geluidshinder. Tja, de appel valt niet ver van de boom, of… in dit geval juist een heel eind?
De Starfighter heeft geen lang leven beschoren gehad. In 1978 werd die al vervangen door de F-16. Slechts 14 jaar dienst gedaan. Niet het beste toestel. Het geluid van de opvolger, de F-16, was een stuk minder hard. Toentertijd werd er amper in de dorpen aandacht besteed aan de vervanging van het ene door het andere toestel. Wat een verschil met nu. Donderdag 3 september was er weer een bijeenkomst over in het dorpshuis. Binnenkort een verslag daarvan.