Als iedereen talenten heeft, wat hebben we er dan voor over?
Er zijn bijbelse verhalen die ons zeggen dat iedereen er mag wezen en zijn eigen talenten heeft. Dat is mooi, niet waar? En er is ook een Bijbels verhaal over mensen die werk zochten, en toen het op uitbetaling aankwam kregen de laatsten die werk kregen hetzelfde loon als de eersten. Die laatste groep nam het de werkgever kwalijk, maar die herinnerde hen aan de afspraak die hij met hen over het loon gemaakt had. En zei erbij: mag ik zelf weten wat ik met mijn bezit doe? Dus gaf hij ook degenen die het laatst werk vonden ook wat zij nodig hadden. Aan deze verhalen moest ik denken toen ik weer in de krant las dat sommige gemeenten het WMO taxivervoer nog goedkoper wilden hebben via de aanbesteding. En dat dan het taxibedrijf dat de aanbesteding binnenhaalde vervolgens weer een kwart van de chauffeurs geen werk meer hoefde te geven en een ander deel van de chauffeurs op eigen reistijd en reiskosten 100 kilometer verder op werk gaf. Waarop een wethouder desgevraagd zei dat zij daar niets aan kon doen…maar is zij niet eigenlijk de werkgever die de regels bepaalt en die mag zeggen wat zij met het bezit (het geld van de gemeente) mag doen? Dezelfde vragen heb ik bij alle mensen met, zoals we dat noemen, een arbeidsbeperking. Voor hen wordt het steeds moeilijker een betaalde baan te vinden, al dan niet met begeleiding bij de baan. Vanuit mijn geloofsbeleving en levensvisie vind ik dat iedereen die wil werken ook recht op werk en inkomen moet hebben. Dat moeten we toch met elkaar in onze, rijke, samenleving mogelijk kunnen en willen maken! Want werk geeft werkcontacten en voldoening, en al helemaal als je daarmee ook je eigen inkomen kunt verdienen.
Er zijn mensen en partijen die pleiten voor een basisinkomen voor iedereen. Ik pleit voor basiswerk en daaraan verbonden basisinkomen voor iedereen. Binnenkort zijn in de meeste gemeenten weer gemeenteraadsverkiezingen. In onze gemeente Waadhoeke hebben we onze gemeenteraadsleden al gekozen. Ik hoop van harte dat de nieuwe gemeenteraden er zorg voor dragen dat bij aanbestedingen voor bijvoorbeeld WMO taxivervoer, schoonmaakwerk enzovoorts, behoud van werk en kwaliteit van werk als belangrijkste criteria worden gehanteerd. Want wie zijn werk verliest, veelal niet zoveel verdienend, komt uiteindelijk toch ten laste van de sociale uitkeringen of komt terecht in dure trajecten van begeleiding naar werk, waar sommige bureaus veel geld aan verdienen. Begeleid deze mensen van meet af aan naar betaald werk en regel betaald werk, dat geeft iedereen toch veel meer voldoening? Criminaliteit om geld binnen te halen, stelen dus, willen we niet. Een deel van deze problemen kan aangepakt worden door jongeren, van alle huidskleuren en afkomsten, zo snel mogelijk te begeleiden naar betaald werk, en teveel teleurstelling in de samenleving te voorkomen. “Vreemdelingen in onze steden” hebben ook talenten. Laat hen ook van meet af aan deelnemen aan werk. Ik heb bewondering voor het werk van bijvoorbeeld de voedselbanken, kringloopwinkel en Empatec (zoals de mannen die onze schelpenpaden en stoepen weer mooi maken). Waar vaak vrijwilligers en betaalde krachten samenwerken met mensen met een arbeids(markt)beperking. Natuurlijk hebben ook bedrijven hun eigen verantwoordelijkheid hierbij.
Ik hoop dat gemeenteraden en Colleges van B&W zich meer gaan gedragen als en meer gaan handelen vanuit de visie van die eigenaar van de wijngaard uit de gelijkenis. Als elk mens talenten heeft, laten we er dan voor zorgen dat hij of zij niet zover komt dat deze talenten in de grond begraven worden.