Anne Fennema (71) uit de Ds. Faberstrjitte was een van de muzikanten die gehoor gaf aan de landelijke oproep aan alle muzikanten om het taptoe-signaal te spelen. Logisch vindt hij. “Als zo’n beroep op je gedaan wordt, dan geef je daar gehoor aan. Het is een eer om dat te mogen doen. Nu zeker, nu er alleen maar plaats is voor een kleinschalig herdenking zonder veel mensen. Dat ik speel is niet van belang, dat doen vele anderen ook, maar wel is belangrijk dat we de gedachte die erachter zitten in ere houden. Het herdenken van de vele slachtoffers van de 2e W.O. en ook die daarna zijn gesneuveld. We moeten daarbij blijven stilstaan. Elke dag sneuvelen er nog mensen door oorlogsgeweld. En ook in deze periode worden vele families getroffen door de Corona. Ook denk ik aan hen bij de herdenking”. Als Fennema begint te spelen op zijn cornet bij de Nederlandse vlag horen we vanaf de Bitgumerdyk ook de taptoe klinken. Dat zal Cor Grond op zijn trombone zijn, hoort Fennema met zijn muzikaal gehoor. Dan volgen de twee minuten stilte, plechtig moment, samen met enkele omwonenden. Daarna pakt Fennema zijn cornet en speelt het Wilhelmus.
Hij weet niet meer precies hoe vaak hij de taptoe of de Engelse versie de Last Post gespeeld heeft. Maar wel heel vaak. Op 8-jarige leeftijd raakte de muziek hem. En het heeft hem nooit meer losgelaten. Hij heeft in vele Friese muziekverenigingen en brassbands gespeeld. Ook op hoog niveau. Niet alleen spelen, maar ook in besturen zitten. Vaak als voorzitter. “Je moet ook zorgen voor de organisatie om de muziek heen”. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik daar soms wel te veel mee bezig was. Vier avonden per week weg zijn, brak me ook weel eens op”. Nu is hij nog steeds voorzitter van Brassband Friesland. “Maar dit hoeft er allemaal niet in, muziek heeft gewoon een groot deel van mijn leven gevormd”.
Fennema is 1,5 jaar geleden in Marsum komen wonen. Hij was op zoek naar een gelijkvloerse woning en vond die in de Faberstrjitte. “En daar heb ik geen tel spijt van gehad. Het bevalt me hier goed. Elk dorp heeft zijn eigen na- en voordelen. De vliegtuigen ben ik voor gewaarschuwd, maar vallen me heel erg mee. Het voordeel van vlak bij de stad zitten vind ik veel groter. Ik ben geboren in Huizum en heb veel contacten in de stad. Die kan ik zo makkelijk bereiken. Vlakbij en toch anders. Het is hier lekker ruim opgezet en de de buren kunnen goed met elkaar. Ik kan veel meer vertellen over de muziek, maar we laten het hierbij. De dodenherdenking staat centraal”.