Jan Posseth na Oekraïnereis onder indruk van steun

zondag, 15 mei 2022 Actueel

---

“Vrijdag 6 mei vertrok ik naar Oekraïne met 20.000 kg levensmiddelen. Een dikke week later kwam ik terug. Het is allemaal gelukt. Ik ben heel blij dat ik dit doen mocht. Deze kans kon ik niet laten schieten. De vrachtwagen was er, de goederen waren er, alleen de diesel moest nog opgebracht worden. Dat is dubbel en dwars geslaagd. Als je dan ziet hoe hulpeloos mensen zijn waar je het heen brengt, ze hebben daar echt niets en je de gelegenheid heb, dan moet je dit doen. Zeker omdat ik het vaker gedaan heb naar verschillende landen. Dan weet je hoe het werkt. Tja, ik ben wel 80 jaar, dat heb ik wel gemerkt. Het was zwaar en ik ben er nog steeds, bijna een week later, voor aan het bijkomen. Ook psychisch van alle indrukken. Het meest heeft me nog geraakt hoeveel positieve reacties er binnenkwamen. Nadat de flyer in Marsum rondgebracht werd, begon het geld voor de diesel binnen te komen. Van particulieren en 500 Euro van de kerk. Van bedrijf Deinum rijplatenverhuur uit Marsum ontving ik een grote hoeveelheid diesel. Geweldig vind ik dat allemaal. Ook van onbekende mensen heb ik bijdragen ontvangen. Iedereen kan er vanuit gaan dat het geld goed terecht komt. Het geld dat ik over heb gehouden, wordt gebruikt voor de volgende hulptransporten die al weer op stapel staan. De stichting die deze hulptransporten regelt heeft ter plekke contactpersonen die het verder verdelen. Voor de grens met Oekraïne stond een file van 10 km met vrachtwagens en luxe auto’s met mensen die teruggingen. Ook veel kleine kinderen erbij. Ik kon er omheen rijden omdat ik hulptransport was. De politie heeft me wel keer aangehouden om het te checken en heeft daarna zelfs tijdje voorop gereden. Je kon merken dat je Oekraïne inreed. Bewaking op kruispunten door soldaten met geweren en van die grote metalen kruizen/obstakels op de weg. Ik heb de goederen overgeladen in een Oekraïense vrachtwagen. Deze bracht het naar een meer gevaarlijk gebied. Daar mocht ik niet komen. Ik kon merken dat het allemaal goed geregeld was en dat ze daar heel dankbaar zijn voor wat er vanuit Nederland en zeker ook Friesland heengaat aan hulpgoederen. Ik ben na het lossen direct weer weggegaan. Alleen al om de grens naar Polen over te komen was ik 14 uur kwijt. Het langste was ik 27 uur achter elkaar in actie. Daar zat ook de wachttijd bij voor de grens, maar het was wel te lang. Toen ik even 4 uren ging slapen, merkte ik dat mijn hoofd wel weer wakker was, maar dat mijn lichaam nog helemaal in de slaapstand zat. Als je 80 bent kun je lastig een nachtje overslaan, ook al heb je het er nog zo voor over. Als hulptransport heb je weliswaar geen begrenzing van rijtijden, maar die is er tenslotte niet voor niets gekomen. Op de terugweg heb ik wel tempo gemaakt omdat ik op tijd terug wilde zijn voor een begrafenis.”

Bedankje aan de deur
Onderwijl gaat de deurbel bij Jan thuis. Op de achtergrond twee mannenstemmen die zeggen Jan zijn verhaal gehoord hadden op Omrop Fryslân. Ze waren aan het fietsen, maar wilden niet de Rypsterdyk passeren zonder Jan te bedanken voor zijn inzet. Een mooi voorbeeld hoe het gewaardeerd werd. Jan roemt nog eens de vele positieve reacties die hij ontvangen heeft. “Geweldig hoe Marsum achter me stond. Het heeft me echt diep geraakt. Zoveel had ik niet verwacht. Daarom wilde ik ook niet falen, ik voelde me verplicht aan Marsum om het te laten slagen. Dat is gelukt”.

Nog een keer:
“Ja, ik ben al gevraagd om nog eens te rijden. Er blijft een behoefte aan chauffeurs, maar ik heb het eerst afgehouden. Ik heb hersteltijd nodig. Gekscherend heb ik voor Omrop Fryslân verteld dat mijn vrouw meeluisterde en ik daarom niet direct ja kon zeggen. Maar dat is natuurlijk niet zo. Marijke stond er dubbel en dwars achter. Ze had ook eten voor onderweg meegegeven, zodat ik niet teveel in restaurantjes hoefde te eten. Scheelt tijd en geld. Natuurlijk mocht ik etenskosten gebruiken, ik kreeg zelfs van iemand 50 Euro voor eten onderweg, maar dat heb ik niet gebruikt. Als je ziet hoe weinig ze daar nu hebben, dan moet alles daarheen. Zonder steun vanuit huis kun je het niet doen. Ik zeg nooit-nooit, maar voorlopig niet. Het was een lange rit die veel voldoening gaf, maar verstandig om nu tot rust te komen. Daar zijn Marijke en ik het helemaal over eens”.

Deinum rijplatenverhuur:
Jan heeft zijn overburen “Deinum- rijplatenverhuur” gevraagd om de vrachtwagen daar een nacht te mogen stallen. Tjibbe Deinum was daar direct voor. Pas toen hij de flyer uit de brievenbus haalde met de oproep van Jan om geld voor Diesel, toen realiseerde Tjibbe het goede doel erachter. Hij en zijn broer Johannes die het bedrijf leiden waren er snel uit. Jan mocht zijn vrachtwagen volgooien met 350 liter diesel op kosten het bedrijf. Het werd nog gekker. Transportbedrijf Klaas Hof die het hoorde via Tjibbe gaf ook nog eens 100 liter. En bij terugkomst mocht Jan ook nog even aftanken bij Deinum, zodat de vrachtwagen weer gevuld klaarstaat voor het volgende hulptransport. Een prachtig gebaar, aldus Jan Posseth. Het stopte daar niet mee. Want via facebook van het bedrijf Deinum kwam het verhaal ook terecht bij Romke Scharringa die eerder betrokken was bij geldinzameling voor het ophalen van Oekraïense vluchtelingen. Daar was nog 1000 Euro van overgebleven. En waar kon dat geld nu beter besteed worden dan aan Jan zijn actie.

“Geweldig, wat heeft me dit geraakt. Ik wil iedereen hartelijk bedanken voor de hulp, bijdragen en support”, aldus Jan Posseth.

Link interview omrop Fryslân: https://www.omropfryslan.nl/nijs/1148119-marsumer-sjauffeur-80-werom-ut-oekraine-je-helpe-kinne-dogge-je-dat

Foto’s: Jan parkeert de vrachtwagen op het grote Deinum-terrein aan de Rypsterdyk en gooit de tank vol met diesel (Foto’s van Tjibbe Deinum van Deinum rijplatenverhuur).

---

• Jan Posseth, Oekraïne, Rypersterdyk

---