Laatste update zondag, 8 december 2024
maandag, 18 januari 2021 Kerknieuws
meditaasje
De roep van de aarde
Vier januari jl. was het 24 jaar geleden dat de laatste Elfstedentocht werd geschaatst. Ik zou er niet aan gedacht hebben, ware het niet dat in het Friesch Dagblad van 5 januari een uitgebreid bericht stond over 2 mannen die op die vierde januari bij gebrek aan ijs, de tocht op de fiets maakten. Vierentwintig jaar geleden hadden ze de tocht samen geschaatst. Met hun fietstocht wilden ze aandacht vragen voor het veranderende klimaat. Het was eigenlijk de bedoeling er een klein evenement van te maken met 14 fietsers, onder wie profwielrenner Maarten Tjallingii, maar vanwege de huidige lockdown, moesten ze het klein houden en fietsten ze samen. ‘Volgend jaar’, zo zeggen ze, ‘ hebben we waarschijnlijk het jammerlijke lustrum dat de tocht al 25 jaar niet is geschaatst’. Dan willen ze de tocht weer fietsen, maar dan met 2500 fietsers. De bedoeling is dat het een ‘goede voorneemactie’ wordt, waarbij alle deelnemers een belofte doen om hun ecologische voetafdruk te verkleinen.
Het begint er steeds meer op te lijken, dat na het verdwijnen van de meeste weidevolgels ook de Elfstedentocht weldra voorgoed verleden tijd wordt. Dat misschien zelfs al is. Het past in een reeks veranderingen die de Franse filosoof Bruno Latour (1947) treffend onder één noemer heeft gebracht met zijn stelling dat de aarde van een onveranderlijke achtergrond waartegen onze levens zich afspeelden plotseling tot een belangrijke medespeler geworden is. Ook de coronacrisis is daar een duidelijk voorbeeld van. Natuur blijkt opeens iets anders te zijn dan een verzameling dingen die wij kunnen gebruiken en voor een groot deel onze eigen wil kunnen opleggen. Ze is op het toneel gesprongen, laat daar luid en duidelijk van zich horen en verstoort ons spel. De hele idee dat we leven op een aarde die onuitputtelijk is en die sinds de 17e eeuw de basis van onze samenleving is blijkt een misvatting. “We moeten opeens leren leven in een andere wereld. Hoe doe je dat? Dat is geen politieke vraag, geen technologische vraag, geen ethische vraag. Het zijn al deze vragen tegelijk” , aldus Latour. Dat is natuurlijk ongelofelijk ingewikkeld. Geen wonder dat we liever gewoon doorleven, en deze vragen parkeren, dan er mee aan de slag te gaan, want waar moet je beginnen?
Met te luisteren, volgens Latour. Nu wij niet langer de enige spelers op het wereldtoneel blijken, pleit Latour voor een parlement der dingen. Het is zaak dat ook de stem van andere aardbewoners gehoord wordt. Dat we niet alleen naar elkaar luisteren, maar ook naar de aarde die met zoveel stemmen tot ons fluistert, spreekt, roept en schreeuwt. Hij stelt zich dat heel concreet voor. Bijvoorbeeld een avond, waarbij mensen een avond lang verschillende rollen op zich nemen – van rivier tot vuilnisbelt, steenkoolfabriek of windmolen – en met elkaar in gesprek proberen te gaan. Willen we verder komen dan hebben we niet alleen de wetenschap nodig, maar ook de verbeelding: verhalen, toneel, religieuze tradities.
In Latours pleidooi voor een luisterend leven herken ik belangrijke elementen uit mijn eigen traditie, ook al heeft die het luisteren vaak verruild voor een veel te stellig en parmantig spreken, en straalden gelovigen nogal eens uit alles beter te weten. Maar bij die aarde die volgens Latour tot ons fluistert moest ik onmiddellijk aan een passage uit de Belijdenissen van kerkvader Augustinus (354 – 430) denken: ’Geroepen hebt Gij, geschreeuwd, … tot ik eindelijk hoorde’. En in het Oude Testament zijn het de profeten die hun oor te luisteren legden bij wat er in hun dagen gaande is, net zo lang tot ze horen wat daarin tot hen en hun tijd gezegd wordt. Bewust van het feit dat je je als mens in hetgeen je meent te horen ook kunt vergissen. Daarom vraagt het geduld en oefening in absolute openheid. In zijn boodschap Evangelli Gaudium uit 2013 spoort Paus Franciscua ons dan ook aan om ons in deze luisterende houding te blijven oefenen: Wij hebben er behoefte aan ons te oefenen in de kunst van het luisteren, dat meer is dan horen. Het belangrijkste in de communicatie met de ander is het vermogen van het hart dat nabijheid mogelijk maakt zonder welke er geen er geen ware geestelijke ontmoeting bestaat. Luisteren helpt ons het juiste gebaar en het juiste woord te vinden dat ons uit de rustige toestand van toeschouwers losweekt. Alleen uitgaande van dit respectvol en medelevend luisteren kan men wegen vinden om het beste van hetgeen God in ons leven heeft gezaaid, te ontwikkelen’.
Ds. Adri Terlouw
reageren op deze column kan via terlouwadri@gmail.com
tsjerketsjinsten alle tsjinsten begjinne om 10.00 oere en oars wurdt it oanjûn
17 jannewaris B’mole
ds J. Miedema, Ljouwert
1e kollekte: PKN Missionair; 2e kollekte: tsjerke
24 jannewaris – Hillich Nachtmiel B‘moleB’mole
Bernetsjerke 9.45 -11.00 oere Molewjuk
da H. Post-Knol, Dronryp
1e kollekte: diakonij; 2e kollekte: tsjerke
31 jannewaris – ZWO tsjinst – Frysk B‘mole B’mole Ds W. Tinga, Grins
1e kollekte foar de ZWO; 2e kollekte: Jeugdwurk
7 febrewaris B‘moleB’mole Ds J. Goorhuis, Smelle Ie
1e kollekete: KIA Werelddiaconaat
2e kollekte: Tsjerke
14 febrewaris B‘moleB’mole Da R. Nijendijk-Cnossen, Mullum
1e kollekte: KIA Noodhulp; 2e kollekte: Tsjerke
21 febrewaris B‘moleB’mole Ds G. Wessels, Stiens
1e kollekte: diakonij; 2e kollekte: ATW
blommegroet
Snein 13 desimber
Jacoba Helbig, Tramstrjitte 21, Marsum;
Ella Maillé, D. Zeperstraat 316, 8917
AZ Leeuwarden.
Snein 27 desimber
Maaike Herrema, Skoallestrjitte 44, Marsum;
Tjalling Algra, Skoallestrjitte 31, Marsum.
18-11-2024 Dorpsbelang, Prikbord
21-10-2024 Actueel, Dorpsbelang, Prikbord
04-12-2024 Kerknieuws
30-10-2024 Kerknieuws