Laatste update zaterdag, 7 september 2024
Laatste nieuws
- Bril verloren
- Magische voetbalsfeer in feesttent
- Programma Marsum Merke
- Nieuwsbrief Vliegbasis Leeuwarden
- Zomer event Tramstrjitte weer geslaagd !
- Welkom bij Startzondag 2024
- Tweede fase Weapons Instructor Course van start
- Burendag Tennisvereniging Marssum
- Tijdelijke sluiting deelstation
- Marsumer Merke 2024
Meditaasje van Ben Bloemink
Angst is een slechte raadgever
Velen van ons zullen wel eens te maken hebben gehad met angst. En in deze Corona tijd speelt angst voor een aantal mensen, ook onder ons, soms een grote rol.
In de natuur kennen dieren drie manieren om met angst om te gaan. En dat doet zich bij mensen ook voor.
De eerste manier is vluchten als de tegenstander, de vijand, je bij voorbaat te sterk lijkt. De tweede manier is vechten als je je sterker acht dan je tegenstander, je vijand. En de derde manier is om je stil te houden, in de hoop dat je vijand je niet ziet. Vergelijk het bij voorbeeld maar met wat een egel doet, je oprollen en ook een beetje hopen dat de stekels opzetten ook helpt of met dieren met een schutskleur die zich verbergen bij planten met dezelfde kleur.
Bij mensen zijn er ook nog wel varianten op deze derde manier. Je wordt apathisch, reageert vrijwel nergens meer op. Of “joust dy del”, blijft je liggen en roept “genade” in de hoop dat de vijand je zal sparen. Of je ontkent dat er gevaar is en gaat gewoon door met wat je doet. Of je laat komen wat komen gaat en accepteert wat er kan gebeuren.
Ik ben in de afgelopen maanden en ook nu nog vrij intensief bezig (geweest) met het schrijven van coronaprotocollen voor landelijke, regionale en plaatselijke organisaties. En dat gaat gepaard met een heel aantal gesprekken. Net zoals we vaak persoonlijk met mensen uit eigen familie of omgeving een eigen, zij het niet beschreven, protocol hanteren: wat doen en willen we wel en wat niet.
Van alles speelt dan bij iedereen mee. Angst, hoop, verwachting, inschatting, allerlei verschillende informatie. Ervaringen van onszelf, ervaringen van anderen, verhalen die we lezen of gehoord hebben.
Hoe kwetsbaar je bent of hoe kwetsbaar je je voelt, dat zijn wel twee heel verschillende zaken.
Toen we per 1 juni, met in acht nemen van ons Molewjukcoronaprotocol, weer met het LeesCafé van start wilden gaan hebben we eerst de vaste bezoekers gebeld. Of zij wel zouden willen komen in de Molewjuk als dat weer kon. En vrijwel iedereen zei “liever gisteren dan vandaag”. Vrijwel allemaal mensen die in de richtlijnen en de pers steeds de kwetsbare ouderen werden genoemd. Mensen die thuis moesten blijven, geen of vrijwel geen bezoek zouden mogen ontvangen…
Maar, mogen mensen ook zelf nog bepalen of ze zich kwetsbaar voelen en dus of ze kwetsbaar genoemd mogen worden? Iemand zei tegen een ander dat, nu ze weer naar het LeesCafé kon gaan, dat dat het beste medicijn was in deze tijd.
Natuurlijk, overal en ook onder ons zijn mensen met wat we noemen een kwetsbare gezondheid, chronische, ernstige ziektes. Daar mogen en moeten we zorg voor hebben.
Net zo goed als er overal en ook onder ons mensen met angsten zijn, ook met angst voor corona. Het is beter hier met elkaar over te praten en aan een ander te vragen of hij of zij zich kwetsbaar voelt of niet, dan tegen een ander te zeggen dat je je wel of niet kwetsbaar moet voelen of dat je wel of geen angst moet hebben, bij voorbeeld voor Corona. Laten we elkaar ook dan respecteren.
Je wel of niet kwetsbaar voelen en wel of geen angst hebben hangt samen met wie je bent en met hoe je kunt omgaan met wat je meegemaakt hebt en meemaakt. Net zoals je gekwetst voelen iets anders is dan gekwetst worden, dat hangt ook samen met hoe je kunt omgaan met wat je meegemaakt hebt en wat je meemaakt.
Kwetsbaar zijn, je kwetsbaar voelen, je gekwetst voelen, er zit soms een wereld van verschil tussen.
Angstig zijn, je angstig voelen, eenzaam zijn, je eenzaam voelen, je neemt jezelf bij dat alles mee. Iedereen beleeft wat je meegemaakt hebt en meemaakt op een andere manier.
In deze tijd van corona, van allerlei protestacties over gediscrimineerd worden en je gediscrimineerd voelen, over je geraakt weten en geraakt voelen door de overheid, door medeburgers, in deze tijd is er veel boosheid, dus eigenlijk ook veel angst, want dat is naast verdriet ook een andere kant van boosheid.
Maar, angst is vaak een slechte raadgever en leidt nogal eens tot doodlopende wegen.
Laten we niet gaan vluchten, laten we niet gaan vechten, ook niet gaan bekvechten. Laten we ook niet apathisch worden, of als er iets is doen alsof er niets aan de hand is.
Hoe Jezus tot God bad, daar weten we niet veel van. Ook al hebben we van Hem via de Evangeliën het Onze Vader als voorbeeld gebed gekregen.
Wel dat Hij dan de stilte opzocht. Om daarna weer onder en met de mensen te kunnen zijn. Hij zal ook angst hebben gekend maar liet zich niet leiden door de angst maar door zijn hoop, geloof en liefde.
Ik denk dat de band van Jezus met God de Vader Hem ten diepste onkwetsbaar heeft gemaakt voor de angsten die een mens kan hebben.
Hij werd wel geraakt door veel en velen maar was denk ik ten diepste onraakbaar in de zin van onkwetsbaar. Hij heeft zich ook wel eens Godverlaten gevoeld, maar zijn wezenseenheid met God is gebleven.
Ik wens ons allen toe dat het ons gelukt om in de stilte God te zoeken, als angst ons in de macht heeft. En dat we daarna steeds weer mens onder en met de mensen kunnen zijn. En nooit het geloof, de hoop en de liefde kwijtraken.
Ben Bloemink
