Nije buorlju: Op bezoek bij Chris, Simone en Zoë

dinsdag, 22 december 2020 Actueel, Nije buorlju!

---

“Laat ons direct maar met de deur in huis vallen. We wonen hier sinds begin oktober en het bevalt ons nu al hartstikke goed. Buren die je welkom heten met een plantje of kaartje, geïnteresseerd zijn, dorpsgenoten die je dag zeggen en als je een rondje doet met de hond, een praatje maken met dorpsbewoners. Marsum komt over als een sociaal en rustig dorp. Ja we weten dat er vliegtuigen zijn, die horen we vaak genoeg, maar het is maar eventjes. De F35 maakt wel meer geluid dan de F16, maar gelukkig reageert onze dochter Zoë er heel goed op. Ze gaat vol enthousiasme naar het raam om er naar te kijken. We waren niet specifiek op zoek naar een huis in Marsum, maar we wilden onze dochter wel laten opgroeien in een rustige omgeving, liefst in een dorp. Dat ligt ons beiden het beste. Maar wel een dorp met een basisschool, dat was een vereiste. We komen beiden van oorsprong ook uit een dorp”.

Chris Elsinga is geboren en getogen in Balk en Simone Vroegop in een dorp vlakbij Hoorn. Toen ze 12 jaar werd verhuisde ze naar Hoorn. Vijf jaar geleden kwam Chris in haar leven. Eerst vanuit Friesland heen en weer rijden naar Hoorn met de bus. Dat verveelt op den duur wel. Chris en Simone kochten een huis in Hoorn. Mooie plek aan het IJsselmeer, maar waar ze woonden was het erg druk. Veel scooters en rumoer. De mensen zijn daar in geaardheid ook anders dan hier. Toen Zoë 1,5 jaar geleden geboren werd, voelden ze de behoefte om naar elders te verhuizen. “Via-via hoorden we dat dit huis aan R. Veemanstrjitte in de verkoop zou komen. Toen het op Funda kwam waren we er snel bij. Na de bezichtiging een bod uitgebracht en gelukkig kregen we het. Toen best wel een stressrijke periode, het eigen huis in Hoorn moest ook verkocht worden. Toen merkten we helemaal hoe overspannen de woningmarkt is. Maar liefst 22 kijkers kregen we”. Simone moet haar familie wel missen, maar relativeert het ook. “Het is maar een uur rijden”.

Het opbouwen van een nieuwe omgeving hier vinden ze heel erg leuk. Simone zit al bij de Bootcampclub van Dolly in Marsum. “Ik wist niet van het bestaan, maar iemand waar ik spontaan mee opliep, vertelde me daar over. Even later lag een briefje in de bus met het telefoonnummer van Dolly. Zo leer je al wat mensen kennen. We vinden het beiden leuk om mee te doen in het dorp, om er bij te horen. Niet dat we direct volop in een bestuur willen gaan zitten, we hebben er ook nog niet echt over nagedacht, maar vrijwilligerswerk staan we wel open voor”. Chris wordt het liefst benaderd voor een technische klus. Hij is werkzaam als softwareontwikkelaar. Elektronische cliëntendossiers voor ziekenhuizen maken. Eerst in Amsterdam, maar na de verhuizing kon hij in Heerenveen bij hetzelfde bedrijf aan de slag. Chris kent de omgeving hier wel. Hij heeft de opleiding Informatica gevolgd aan het NHL in Leeuwarden en nadien daar nog twee jaar gewerkt bij het Kenniscentrum voor computervision (beeldherkenning). Daar heeft hij toen ook geleerd om met drones opnames vanuit de lucht te maken. Nu is dat ook een hobby geworden; hier kan het niet vanwege de vliegtuigen, maar Chris is lid van een modelvliegclub in Friesland. En verder mag hij graag gamen, eigenlijk alles wat technisch is vindt hij leuk. Simone heeft in de ouderenzorg gewerkt als verzorgende. Werk genoeg daarin, maar nu even niet. “Ik kies op dit moment ervoor om thuis te blijven. Zoë de hele dag meemaken en opvoeden. Over een paar jaar zal ik mijn werk wel weer oppakken. Als Zoë op school zit, geeft dat veel meer mogelijkheden. Voorlopig vermaak ik me prima met Zoë, het huis, mijn hobby’s zoals miniatuurpoppetjes maken, schilderen en gamen. We gamen ook wel samen, maar Chris wint meestal tot mijn ergernis 😊”.

Foto: (G. Verf): Chris, Simone en de enthousiaste dochter Zoë voor de kerstboom.

---

• Nije buorlju!

---