Samen op pad – Een terugblik op ‘De slingers van Marsum’

zaterdag, 28 juni 2025 Actueel, Marsum 750 jaar

Alweer een week geleden, maar wat was het een prachtige dag! De beleveniswandeltocht bracht ons dorp tot leven met muziek, theater, sfeer en vooral: Mienskip. Over het hele parcours waren er verrassingen, verhalen en ontmoetingen die bij veel deelnemers een glimlach (of kippenvel!) teweegbrachten. De prachtig beschilderde bewegwijzeringspijlen, gemaakt door de schoolkinderen van OBS De Pôlle uit Marsum, zorgden ervoor dat de route goed te volgen was en er geen stempelposten werden gemist.

Wat deze tocht ook écht bijzonder maakte, is de inzet van meer dan 150 vrijwilligers, die hebben gezorgd voor de acts, de opbouw, de route, de ontvangst, het verkeer, de techniek en nog zoveel meer. Vaak achter de schermen, soms midden in het verhaal – en bijna altijd zó druk dat meelopen er voor henzelf niet in zat.

Juist voor hen – en natuurlijk voor iedereen die nog even wil nagenieten – hebben we een deelneemster gevraagd haar ervaring op papier te zetten. Ze neemt ons mee langs de route, deelt haar verwondering en laat ons opnieuw voelen wat dit evenement zo bijzonder maakte:

“Op een warme midzomeravond gaat de beleveniswandeltocht ‘De Slingers van Marsum’ van start. In tijdsblokken wordt er in groepjes vertrokken vanuit het prachtige Poptaslot, het zomerverblijf van de advocaat Henricus Popta met zijn 17e eeuwse interieur. Door de boomgaard slingert de route, alwaar een bekende Friese troubadour (afkomstig uit Marsum) zijn repertoire ten gehore brengt. Vervolgens door naar het vrouwengasthuis, waar uitsluitend alleenstaande vrouwen mochten verblijven. In de voogdenkamer wordt ons een verhaal verteld over o.a. de vloer die met een voetpatroon is bedrukt. In de museumkamer ernaast zien wie o.a. de oude robuuste kledingkast die standaard in elke kamer werd neergezet. We verlaten het binnenhofje en steken de weg over naar de Binnenbuorren, waar we luisteren naar een zangkoor, onder begeleiding van een pianist. In de consistorie kunnen we vondsten zien: botten en aardewerk en veel oude beelden van het Marsum van weleer. In de kerk wordt het orgel bespeeld, verder wordt er informatie gegeven over het interieur, de grafzerken, het Poptagestoelte en de kerkbanken. Bij het verlaten van de kerk mochten we een verfrissend pepermuntje nemen. Via de achterzijde lopen we over het schelpenpad naar beneden. Even verderop in de straat worden we opgewacht door een pianiste. Zij zingt vol overgave haar mooiste eigen versie van bekende nummers. Heel intiem. De dames van lichte zeden draaien op de hoek bij de Haven wellustig om de passanten heen. Een beetje liefde valt eenieder ten deel in de vorm van hartensnoepjes. Door Garage Venema gaat de route alwaar we de mooiste oldtimers kunnen bewonderen. Langs de tennisbaan op naar de molen. Onderweg passeren we nog een grote fotolijst voor een kiekje met de molen en zijn we getuige van een huwelijksvoltrekking. We mogen een hand rijst gooien, als symbool voor vruchtbaarheid en geluk. De koeien in het land aan de andere kant van de vaart kijken ons nieuwsgierig aan. Bij de poldermolen aangekomen kunnen we, voor degenen die durven, de ladders op tot in de kap. Boeiende verhalen vallen ons ten deel.

Buiten de molen is een tijdelijke brug aangelegd. Terwijl we de wei doorkruisen treffen we een monnik, die ons het verhaal uit de doeken doet van het Benedictijnerklooster Franjum uit de 13e eeuw en zijn verdere geschiedenis. Even verderop wordt ons nog meer informatie verstrekt over Unia State, de terp en een afgebroken landhuis uit vroegere tijden. Wij nemen vervolgens, de route richting het dorp, de kerk, net als ook de monniken destijds waarschijnlijk, via het Franjumbuorsterpaed. Bij het ijsbaanhokje is een opstelling gemaakt met livemuziek. Deelnemers kunnen plaats nemen op de houten bankjes om naar de muziek te luisteren. Tijdens één van de nummers wordt ook stilgestaan bij dorpsgenoten die ons zijn ontvallen. Heel indrukwekkend…

Even verderop treffen we een Oudhollands tafereel van de was aan. Twee oude breiende vrouwtjes maken een praatje en hebben oog voor al het jonge mannelijk schoon wat langsloopt. De waslijn hangt vol met grote witte onderbroeken, ook ligt er was in de ‘bleek’ te drogen. Onder het genot van een Oudhollands snoepje, lopen we door naar het dorpshuis. Kunst voert hier de boventoon: mandala’s, stillevens, keien met mensengezichten, speciale verftechnieken en fotografiekunst. Een ware kunstgalerie… Er staat zelfs een wel 5-meterhoge reus, die helemaal is beplakt met stukjes tegel.

Door naar het voetbalveld; hier kan getracht worden de keeper te slim af te zijn. Onder de slingers van restjes stof lopen we over het schelpenpad om het voetbalveld heen. Wat moet dat een werk zijn geweest! Na de stempelpost slaan we links af en zien we allemaal plakkaten in de straat hangen. Er wordt gezocht naar een brandstichter. We zijn op onze hoede… Aan het einde van de straat zien we ernstige rookontwikkeling. Even verderop staat de brandweer al. Ook de politie is van de partij. Er is brandgesticht en men is naarstig op zoek naar de dader. De detectiepoortjes gaan af als we erdoor heen lopen. Oei! Vingerafdrukken worden genomen maar gelukkig, wij vallen af als dader en mogen verder. Op de Bitgumerdyk is er wederom muziek, ditmaal een duo. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en brengen mooie nummers ten gehore. Een fijne Franse chanson brengt een extra zwoel tintje aan deze warme zomerse avond. We maken een slinger dwars door het tuincentrum. Wat staan de bloemen en planten er prachtig bij! Bij de Bôlekoer mogen we een hapje proeven van een “Marsumer Slotsje”. Een speciaal ontwikkelde lekkernij, gebakken ter ere van Marsum 750 jaar.

We lopen ‘de nieuwbouw’ in en mogen met stift een tekst zetten op een groot wit doek. Via een steeg komen de liederen van de trekzakkers ons al tegemoet. Even verder op staat een driekoppig muzikaal ensemble dat op haar eigen kunstzinnige wijze liederen en gedichten ten gehore brengt. De route voert ons verder het schelpenpad in. Inmiddels begint het te schemeren. Gekleurde ringen in de bomen lichten op en het pad is versierd met ‘waxinelichtjes’. Erg sfeervol. En dan, wat horen we en zien we daar… heksen! Een grote kookpot en een kakelende lach. Geschrokken lopen we door omdat we ‘hun bos’ uit moeten, we worden weggejaagd. Even verderop valt een hapje zelfgerookte paling ons ten deel, een lekkere troost. Via het laatste stukje bosrand komen we aan het einde van de tocht. Een laatste stempel wordt gezet. Bij het café krijgen we nog een muntje voor een lekker verfrissend drankje en een herinnering in de vorm van een koelkastmagneet. In de feesttent naast het café speelt een band. Het nummer “Take it easy” van de Eagles klinkt, heel toepasselijk! Er wordt gedanst, gezongen en gedronken. Het terras zit vol met enthousiaste mensen. Wat hebben we met z’n allen genoten… door tot in de kleine uurtjes…

Marsum, op weg naar de volgende 750 jaar!“

Vanuit de redactie van Marsuminfo: een diepe buiging en dankjewel aan álle vrijwilligers. Dankzij jullie enthousiasme, inzet en zorgvuldige voorbereiding liep alles op rolletjes – en was deze tocht er eentje om nooit te vergeten.