Splashh … het water en drek spat me om ‘e kop. ‘Tomme!!’. ‘Wat nou smietst ‘m in een waterplas?’ Ja dus. Snel de auto draaien want de torenvalk zit er al op.Ach ja, laat ik het jaar beginnen zoals ik vorig jaar geëindigd was. Rovers vangen en ringen voor onderzoek. Vorige week 3 dagen op pad geweest.
2 januari 2014. Donderdagmiddag met Rudy Fopma op pad. Mooi in de buurt van Marsum gebleven i.p.v. naar de zeedijk. Bij Ritsumsyl een torenvalk dame in de touwen. Een voorbijganger mocht het dier loslaten na op de foto te zijn gekomen. Stukje verder over de brug een pracht van een buizerd. Een licht exemplaar. Bij Hylaard weer een torenvalk. Een man, te zien aan de mooie grijze kop en staart. Zijn staart is wat nat geworden omdat ik de vangkooi, uit de rijdende auto hangend, zo nodig in een plas moest gooien. Via Dronryp weer richting Marsum. In het Aldlân vingen we nog een buizerd. 4 Vogels in een middag. Niet slecht.
4 januari 2014. Op pad met Jelle van Kammen en als gast was vogelmaat Sije Schotanus mee. Totaal hebben we 142 km gereden en 6 vogels (2x torenvalk, 4x buizerd) gevangen. In de haven van Lauwersoog, waar ook de andere teams verzamelden, hebben we even wat gegeten. Of er nog wat viel te beleven? Jazeker! Paar highlights. Bij de zeedijk hadden we een torenvalk vast op de kooi. Op het moment dat ik zou uitstappen om het beestje los te maken riep Jelle, HOO!! Ik wou er snel naar toe omdat er kraaien op de valk afkwamen maar Jelle zag iets anders. Een flinke havik mevrouw kwam uit de dekking van de naastgelegen sloot op de torenvalk afgevlogen. Waarschijnlijk schrok ze van mijn manoeuvre. Vlak voor de vangkooi ging de havik op de rem en nam ‘t paad werom. Een havik vang je niet op deze manier maar het scheelde nu maar weinig. Het zijn voornamelijk vogeljagers. Ook andere roofvogels en uilen zijn wel eens de pineut. Tsja en dan Jelle in conclaaf met natuurfotografen. Het gebeurt met name in het Lauwersmeergebied vaker dat er vlak voor een vangbare buizerd een auto stopt en er een grote toeter van een telelens naar buiten wordt geschoven. Het duurt dan maar even of het getier van Jelle is niet van de lucht. Terwijl die mensen niet door hebben waarom. Ik kan er enorm om lachen. Afgelopen zaterdag dus ook weer. Maar op een gegeven moment zag 1 van die fotografen dat ik met een buizerd op schoot zat. Ja, dat is natuurlijk wel apart. “Wat zijn jullie aan het doen, je maakt hem toch niet dood hé? “ “Friesland heeft een slechte naam wat roofvogelmoord betreft”, zei de beste man. “Yep is bekend, erg triest maar stel dat wij daar bij zouden behoren dan zouden we het zeker niet hier doen, denk je wel?” Even later kwam hij naar ons toe terwijl we 2 gevangen buizerds in behandeling hadden. Hij was alweer bedaard. Na enige uitleg heb ik hem mijn visitekaartje gegeven en beloofde hij foto’s van geringde vogels door te sturen. Terugmeldingen. Daar is het ons om te doen.
5 januari 2014. Nogmaals even een paar uurtjes met Rudy op pad. Al was het alleen maar om te oefenen om de gevangen dieren goed op de plaat te krijgen volgens ons fotoprotocol. Ook de handeling om een vogel goed en voorzichtig beet te pakken of over te pakken naar een andere fotopositie vergt de nodige oefening. Nog maar een keer naar het Aldlân tussen Marsum en Dronryp. 2x torenvalk en 1x buizerd. De buizerd was net als gister een stevige, krachtige dame. Je voelt het meteen zodra je ze oppakt. Mannen zijn lichter qua gewicht en power. Er zat best een redelijke afstand tussen de vangkooi en de plaats waar ze zat. Het blijft een machtig gezicht als zo’n rover laag aan komt vliegen en op zijn prooi spat. Het ‘werk’ levert ook wat op. De laatste tijd komen er aardig wat terugmeldingen binnen en leren we het nodige.
tekst en foto’s: Meino Zondervan. www.vogelwachtmarssum.nl