Tsjerkenijs febrewaris

donderdag, 2 februari 2023 Kerknieuws

---

meditaasje

Hof van Eden…het paradijs…

Vorige week keken we naar de laatste aflevering van de indrukwekkende documentaire serie “Sinan op zoek naar het paradijs”. Sinan is geboren in Nijmegen, is journalist en documentairemaker. Zijn ouders komen uit Turkije, zijn moeder is Koerdische.

Hij maakte een reis door Turkije, Syrië en Irak. Landen, zeker Syrië en Irak, die al zoveel oorlogen hebben meegemaakt, en nog steeds in grote delen onveilig, gevaarlijk zijn.

De verhalen deze week zoals die van wat Irakezen onder Saddam hebben meegemaakt, zijn voor hen ook holocaustverhalen… en zulk vreselijk onmenselijk geweld hebben de mensen in Irak in vele generaties met veel oorlogen en onderdrukkingen meegemaakt.

In Irak trok Sinan in zijn laatste etappes steeds verder naar het zuiden, met temperaturen van 45 tot 50 graden.

Uiteindelijk kwam hij in Mesopotamië. Dat is het vruchtbare land tussen de twee rivieren de Eufraat en de Tigris. En waar beide rivieren in het zuiden bijna bij elkaar komen, en het land nog vruchtbaarder is, daar gaat hij op zoek naar de hof van Eden. Naar het paradijs, van Adam en Eva.

Dan komt hij bij een oude boom waar een bordje op gehangen is: “de boom van Adam”. Daar ontmoet hij een oude man, die de botanicus blijkt te zijn van die plaats. Zijn naam is Kahlil Ibrahim.

Sinan vraagt aan de tuinman: ”Meneer, hoe oud is deze boom?” En hij antwoordt: ”Als we de verhalen en de boeken mogen geloven, is deze boom al duizenden jaren oud. Maar in de loop van de tijd is de oude boom verdwenen. Het is niet de oudste boom die er gestaan heeft. Als het oorlog was, brachten ze deze boom naar een veilige plek, en dan plantten ze hem later weer terug”.

“Is dit het paradijs?”, vraagt Sinan aan de tuinman van de hof van Eden. “Ja”, zegt die, “omdat de profeet Adam hier was, werd dit de tuin van Eden genoemd”.

En dan voegt de tuinman eraan toe: ”Het is hier niet het echte paradijs maar we kunnen het wel een heilige plek noemen. Maar het paradijs op aarde is gelijkheid tussen mensen. In harmonie leven met elkaar, met een goed geweten. Het ware paradijs bevindt zich in de harten van de mensen”.

Sinan bracht ons met zijn prachtige en indrukwekkende documentaires naar de plaats die voor joden, christenen en islamieten eigenlijk de meest oude heilige plaats is. De plaats waar de Thora, de Bijbel en de Koran alle drie over verhalen.

Naar de plaats waar de God van de Thora, van de Bijbel en van de Koran nog niet verscheurd en toegeëigend werd door mensen die in naam van hun joods, christelijk of islamitisch geloof niet alleen elkaar gingen bestrijden maar tot de dag van vandaag toe ook binnen de eigen joodse, christelijke en islamitische wereldgodsdienst elkaar bestrijden.

Van orthodoxe tot liberale joden, van oosters tot grieksorthodoxe christenen, van protestanten tot katholieken, van soenieten tot sjiïten, en vele andere groeperingen binnen de wereldgodsdiensten.

Waar mensen, heel vaak mannen en groepen mannen, uit naam van hun God en godsdienst anderen onderdrukken, vrouwen onderdrukken, is niet alleen het paradijs ver te zoeken, maar is onze God alleen nog maar te vinden bij de mensen die onderdrukt worden, die lijden, vaak vreselijk lijden.

En in zo’n wereld leven wij. Elk mens mag genieten van het goede van de aarde. Maar onze God, die van joden, christenen en islamieten, zoekt ons elke dag weer en vraagt ons:

“Mens, waar ben je…”. “Mens, keer terug naar het paradijs…”

Sinan heeft mij in zijn documentaire, dwars door het verschrikkelijke lijden dat er is, de weg naar het paradijs laten zien. Lijden is er op vele plaatsen en in vele landen in onze wereld. Oorlogen, diepe armoede, vervreemding van elkaar, het is ten diepste vervreemding van God die ons de aarde als paradijs heeft gegeven.

En dan vind ik het ook indrukwekkend wat de tuinman van de Hof van Eden vertelt over het paradijs. De tuinman uit Zuid Irak, een oud en wijs man, een God gelovige islamiet.

”Het is hier niet het echte paradijs, maar we kunnen het wel een heilige plek noemen”.

Maar het paradijs op aarde is gelijkheid tussen mensen. In harmonie leven met elkaar, met een goed geweten. Het ware paradijs bevindt zich in de harten van de mensen”.

Ben Bloemink

Tsjerketsjinsten   alle tsjinsten begjinne om 9.30 oere. Oare tiden wurde oanjûn
19 febrewaris                                          Marsum	Mevr. Chr. Akkerboom, Harns 1e kollekte: diakonij* 2e kollekte: Tsjerke
12 maart               Biddei                         Marsum 19.00 oere	Ds. Ulbe Tjallingii 1e kollekte: KIA Biddagcollecte 2e kollekte: Tsjerke

út de gemeente

Jaarlijkse Koffieochtend in Marsum

Op donderdagmorgen 16 februari 2023 zal de koffiemorgen in Marsum worden gehouden in de consistorie, Buorren 18. We gaan met elkaar in gesprek, we zingen en luisteren naar elkaar en naar mooie verhalen. Ook maken we kennis met onze nieuwe predikant, ds. Ulbe Tjallingii, die ook de leiding zal hebben deze ochtend. Hoe we de ochtend verder invullen is nog een verrassing. We rekenen op een goede morgen.

De koffie staat klaar vanaf 9.45 uur. De toegang is gratis en voor vervoer kan worden gezorgd.

Marijke Posseth; telefoon (058) 254 1265 en Grietje Sijbesma, telefoon (058) 254 1408.

Blommegroet:

22 jannewaris Marsum;

Mefr. G. Wiersma, Franjumbuorsterpaad 26, Marsum;
Fam. E. & A. Velsma, dr. Poptastrjitte 4, Marsum.

Waarme húskeamer …

Wolkom yn de Waarme Húskeamer foar:

• in praatsje
• in spultsje
• tee/kofje
• in kop sop (meihelpe te meitsjen)
• in krante
• jong en âld – elkenien is wolkom

Wannear en Wêr:

• 14 febr. fan 15.00 oere ôf – yn de konsistoarje, Marsum

• 24 febr. fan 17.00 oere ôf – Ite mei Sybe en Libbe – yn de Molewjuk, Bitgummole

• 7 maart fan 16.00 oere ôf – yn Ons Huis, Bitgummole

• 23 maart fan 15.00 oere ôf – yn Skerne Wibe, Ingelum

Troch stipe fan de diakonij is it fergees. Ferfier is te regeljen.

Wurkgroep ‘Waarme Húskeamer’

(kontaktpersoan: Jetty Dijkstra 06 23373928)

---

• tsjerkenijs

---