Laatste update vrijdag, 6 december 2024
zaterdag, 21 december 2019 Actueel
Vrijdag 20 december reed Harm Postma voor het laatst door Marsum. Hij stopt met zijn rijdende zuivelhandel.
Op 2 mei 2017 nam hij de Marsumer route over. Ruim 2,5 jaar heeft hij de Marsumer klanten bevoorraad. Zijn klanten vielen het meest onder de oudere doelgroep. Zeker voor deze ouderen vindt hij het “ferrekte spitich” dat hij stopt. Hij bracht de zuivel en andere artikelen soms wel tot op het aanrecht. “Die zijn straks de dupe. Er verdwijnt een stukje van hun zelfstandigheid. Ze moeten het nu anders regelen. Zij zijn de meest trouwe klanten, maar ook de meest kwetsbare. Sommigen hadden echt de tranen in de ogen.” Harm is 40 jaar geleden begonnen als bakkersknecht. In Berltsum en ook Bitgummole bij bakker Wouda.
De klantenkring werd gestaag minder in aantal. Afgelopen vrijdag de laatste dag. “Mijn dochters hadden de wagen versierd met ballonnen. Prachtig. De laatste jaren werkte ik al een beetje minder maar ik heb nu alle tijd om leuke dingen te gaan doen. Kan ik lekker meer met mijn vrouw hardlopen. En ook meer tijd steken in het bijhouden van de facebooksites van Bitgum en Berltsum. Wat een luxe.”
Zie ook het artikel in de Leeuwarder courant van Maria Delgrosso (met dank aan haar toestemming tot plaatsen op onze site).
https://www.lc.nl/friesland/waadhoeke/De-laatste-ronde-voor-de-Molkboer-uit-Bitgum-25162571.html
Na jaren boodschappen thuis bezorgen, rijdt Harm Postma vrijdag zijn laatste ronde en moeten zijn vrouw en hij straks voor het eerst zelf boodschappen doen.
Zeven rijdende winkels zijn er nog over in Friesland als Harm Postma uit Bitgum zijn laatste ronde heeft gereden. Terwijl hij ooit met wel dertig anderen zijn opslag had in een depot aan de Tijnjedijk in Leeuwarden. Toen dat in de jaren tachtig geopend werd, reden ze er in colonne met dertig SRV-wagens heen.
Postma (66) is de ‘molkboer’ van Bitgum, Bitgummole, Ingelum, Marsum en van de wijk Bilgaard in Leeuwarden. Daar, in Bilgaard, begon hij in 1979. Aanvankelijk voor de SRV, maar al snel als zelfstandige onder de naam VOF Zuivelhandel Postma/Dijkstra. Alleen had hij het nooit gekund, vertelt Postma een dag voor zijn afscheid. Zijn vrouw Tineke Dijkstra werkte volop mee. Zij regelde de bestellingen en de boekhouding.
Verder zonder vertrouwde leverancier
Het wordt ,,dûbel’’ vandaag, beseft Postma. In een paar dorpen en bij een paar ouderencentra is hij al voor het laatst geweest. ,,Dat sosjale, mei minsken omgean, dat sil ik misse.’’ De klanten zullen hém missen, hoorde hij. Zijn klantenkring bestond voornamelijk uit ouderen, die het straks zonder hun vertrouwde leverancier van zuivel, groente, fruit, brood, banket, vlees en droge kruidenierswaren moeten stellen. Die waren bracht hij soms tot in de koelkast, vertelt Postma.
Saai was het nooit. Mensen die denken dat hij altijd maar dezelfde route rijdt, vergeten dat er bij de klanten elke dag wel andere verhalen waren. ,,By âlderein is dat ek faak in protte leed of sykte. En sy ha ek altyd mei myn gesinslibben meilibbe.’’ De melkboer noemt het dan ook een luxe dat hij stopt vanwege zijn pensioen en niet om een andere reden. Wel telde mee dat zijn winkelwagen dertig jaar oud is en aan vervanging toe. Die investering wilde het echtpaar niet meer doen. De wagen gaat via Marktplaats naar Delft waar er een tiny house van gemaakt wordt.
Alles draaide de afgelopen veertig jaar om de winkel, vertelt zijn vrouw. Slechts een paar dagen moest Postma het af laten weten toen hij last had van zijn voet. ,,En yn 2013 ha ik der in wike tuskenút west.’’ Postma maakte toen een grote wens waar door de marathon van New York te lopen. De klanten werden tijdig ingelicht, zoals ook altijd gebeurde als ze drie weken zomervakantie namen. Overigens werd ook daarvan één week opgeslokt door de ,,wein.’’ Die werd dan helemaal leeggehaald en schoongemaakt.
Gok met een eigen wijk
Postma leerde voor bakker en ‘sutelde’ voor de bakker in Berltsum. ,,Doe murk ik dat ik it omgean mei minsken hiel aardich fûn.’’ Hij viel wel eens in als melkboer in Leeuwarden en kon zo zijn eigen wijk krijgen. Dat was best een gok, want hij moest de goodwill terugverdienen. Later kwamen de dorpen erbij en ouderencentra in Dronryp en Menaam. Zo bevoorraadden ze ook het winkeltje van Nij Statelân in Menaam, dat straks door vrijwilligers voortgezet wordt.
Wat ze aanhouden is de levering van producten op de Hemrik in Leeuwarden waar ze een aantal bedrijven en scholen als vaste klant hebben. Scholen waren er vroeger veel meer. Die maakten gebruik van de subsidie die ze konden krijgen om verse melk aan de leerlingen te leveren. Dat leveren van schoolmelk liep steeds meer terug. Door de toename van tweeverdieners verdwenen verder de jonge mensen als klant.
Soms had Postma ,,in dûbele wyk’’, zoals hij dat noemt. Dan waren de wegen door sneeuw of ijs moeilijk begaanbaar en wilde ineens iedereen zijn boodschappen doen in de rijdende winkel. Omdat hij de bestellingen van zijn vaste klanten uit zijn hoofd kende, gingen die voor. ,,Wy makken dan tige lange dagen.’’
Caravan staat klaar
Om ervan verzekerd te zijn dat hij de komende tijd gaat genieten, is in de loods de caravan alvast vooraan gezet. Verder hoopt het echtpaar meer tijd te krijgen voor hun hobby: hardlopen. Dat gebeurt nu al drie keer in de week. Eerder stopte Postma met de bezorging op zaterdag om ook eens ,,oan in sneonsloopke’’ mee te kunnen doen.
De melkboer ziet ernaar uit om meer tijd te kunnen besteden aan zijn kleinkinderen en de Facebookpagina ‘Bitgumernijs Harm’ waarop hij foto’s plaatst van Bitgum, Bitgummole en Ingelum en foto’s uit het verleden.
Foto’s: Geert Verf
18-11-2024 Dorpsbelang, Prikbord
21-10-2024 Actueel, Dorpsbelang, Prikbord
04-12-2024 Kerknieuws
30-10-2024 Kerknieuws