Dennis Dooren 25 jaar huisarts in Marsum

zaterdag, 31 januari 2015 Actueel

---

Op 1 februari is het 25 jaar geleden dat Dennis Dooren huisarts in Marsum werd. Officieel dan, want vanaf december ‘88 was hij al als waarnemer werkzaam in de Marsumer praktijk. “Ik had na mijn studie kaartjes met foto gestuurd naar verschillende huisartsen in het Noorden. Zo bood ik me aan als waarnemer. Dokter Kolff en zijn vrouw zochten me op in mijn toenmalige woonplaats Beetsterzwaag. Bewust zonder enig voorbericht. Ze wilden zien hoe ik in het dagelijks leven was. Nou dat trof, want ik lag net onder mijn auto te sleutelen en zat onder het smeer. Een bijzondere eerste kennismaking. Gelukkig was de indruk goed genoeg om te mogen waarnemen. Achteraf werd me duidelijk dat dokter Kolff zo nog een aantal andere potentiële waarnemers had bezocht. Hij was bezig om zijn opvolging heel zorgvuldig te regelen. Nadat ik gedurende een jaar had waargenomen, wist Kolff voldoende. Hij had ook nog een deel van zijn patiënten gevraagd naar hun indruk en hun ervaringen met mij als waarnemend huisarts. De reacties waren blijkbaar goed. Uiteindelijk koos hij mij uit als opvolger. Een rol speelde zeker dat ik graag de bevallingen zelf wilde doen en ook een apotheek wilde houden. Dokter Kolff vond dat belangrijk voor de praktijk”.

Spannend door formele procedure
“Het was nog spannend of ik daadwerkelijk de nieuwe huisarts zou worden, want nieuwe regelgeving bepaalde dat een vestigingscommissie zou uitmaken wie als huisarts mocht gaan werken. Achteraf helemaal niet handig. Vele sollicitatieprocedures leidden toen tot conflicten. Volgens mij heeft die commissie ook maar kort bestaan. Ik heb bij hen formeel gesolliciteerd en werd ook geselecteerd, maar toen ze hoorden dat ik door de bestaande huisarts uitgezocht was, wilden ze me afwijzen! Daar was dokter Kolff het niet mee eens. Hij spande de zaak aan bij de Raad van State. Deze bepaalde dat er procedurefouten gemaakt waren en dat het opnieuw moest. Uiteindelijk bleef ik over en kon ik de praktijk op 1 februari overnemen. Wel een ongewone start”.

Ongewone start snel vergeten Nieuwe praktijkruimte vroeg alle aandacht
Gelukkig was ik de ongewone start snel vergeten. Het zelfstandig kunnen werken trok me enorm. Ik vond het fijn om mijn patiëntenkring beter te leren kennen. De combinatie van praktijk, verloskunde, apotheek en consultatiebureaus maakte het werk afwisselend en boeiend. Maar daarnaast vroeg het vinden van een woning en praktijkruimte onze aandacht. Dokter Kolff en zijn vrouw bleven wonen in hun huis. Mijn vrouw Eveline en ik moesten op zoek naar wat anders. Dat was niet gemakkelijk. In Marsum mocht niet meer gebouwd worden en de bestaande mogelijkheden lagen niet voor het oprapen. We woonden eerst tijdelijk op de Hegedyk nummer 4 (waar nu Geertje Keegstra woont). Gelukkig stond het politiebureau aan de Poptastrjitte leeg. Dat was zo ongeveer de enige plek in Marsum waar wonen en praktijk gecombineerd konden worden. Maar het probleem was dat particulieren dat niet mochten kopen. Het pand viel onder de dienst der Domeinen. Gelukkig hebben we het via de gemeente alsnog kunnen kopen. Anders hadden we noodgedwongen moeten uitwijken naar een ander dorp. Na de aankoop is het politiebureau in drie maanden tijd verbouwd tot praktijk. Zo konden we daar op 1 mei ’90 beginnen. Een maand later werd ik bovendien de trotse vader van Loes, ons eerste kind. Het woonhuis is ruim twee jaar later verbouwd, toen ook Paula al was geboren. Het was een grote verbouwing. Bovenop het voormalige politiebureau kwam nog een verdieping. Toen alles klaar was ruim een jaar later kreeg Renée direct een eigen kamertje, terwijl we tot dat moment met z’n vieren anderhalf jaar op één kamer hadden gewoond.

Zilver op Wereldkampioenschap Twee keer abrupt einde aan sportcarrière
Dennis is geboren in Haarlem. Na een maand verhuisden ze naar Heemstede waar hij zijn jeugd doorgebracht heeft. Zijn grootvader was huisarts in Medemblik. “Dat zal vast meegespeeld hebben in mijn keuze geneeskunde te studeren. De studie heb ik in Groningen gedaan. Ik deed vroeger veel aan sport, vooral roeien. In ’77 heb ik zelfs zilver in de dubbelscull op de WK in Amsterdam gewonnen. Een jaar later hoopte ik mee te doen aan het WK in de skiff. Echter een week voor het WK kreeg ik tijdens een zware training een hernia. Toen moest ik noodgedwongen stoppen. Het was een abrupt einde. De roeiwereld was ineens weg. Ik moest revalideren, ging toen fietsen, deed dat steeds meer. Uiteindelijk werd ik een wielrenner en ging ik prijzen winnen. Helaas kwam in 1979 ook daar een abrupt einde aan. In Schotland kreeg ik een verkeersongeluk. Ik heb daarbij ernstig letsel opgelopen. Ik heb twee jaar niets kunnen doen en kreeg een enorme vertraging in mijn studie.

Toen ik mijn studie weer kon hervatten heb ik mijn coschappen (het opdoen van praktijkervaring) op Curaçao gedaan. Het was mooi om daar 15 maanden te werken en ook om deel te nemen aan de cultuur.

In 1982 ben ik afgestudeerd als basisarts. Ik vond de vervolgstudie tot huisarts interessant, maar daar was een lange wachttijd voor. Ik heb daarom toen een jaar in de orthopedische chirurgie in een ziekenhuis gewerkt in Surrey, Engeland. Daarna heb ik in Almelo twee jaar opleiding algemene chirurgie gedaan en in Leiden nog een half jaar plastische chirurgie.

Toen ik de vervolgopleiding orthopedie kon starten kon ik ook de huisartsengeneeskunde in. Daar heb ik voor gekozen. En dat beviel mij zeer. Veel leuker om te werken buiten het ziekenhuis. De zelfstandigheid trok me en vooral de meer continue aandacht voor de patiënt. Niet iemand maar één keer zien, maar het langdurige contact. Je kent vaak het hele systeem rondom de patiënt”.

In het begin deed ik alle nachtdiensten zelf
“Toen ik in 1990 begon werden alleen de avond- en de weekenddiensten verdeeld. Toch heb ik het nooit zwaar gevonden. Je kent de mensen, houdt op een bepaalde manier van ze en je doet het er graag voor. En niemand belt ’s nachts voor niets. In 1995 werden ook de nachtdiensten verdeeld.

De betrokkenheid vind ik essentieel in het huisartsenwerk. In de landelijke dokterswachtregeling is de arts minder betrokken bij de patiënt, omdat het een grote organisatie is. In Menaldumadeel hebben we daar tot nu toe niet aan meegedaan, hier hebben we de diensten onderling verdeeld. Maar helaas kunnen we dat niet vol houden, want nieuwe artsen kiezen vaak voor het werken bij de dokterswacht. Ik probeer listen te bedenken om de overstap naar de dokterswacht uit te stellen en om collega’s te motiveren nog een tijdje door te gaan. Nicole Meijerink heeft gelukkig dezelfde gedachtes. Zij is een prima collega. Heel fijn dat ze in september 1999 in de praktijk is komen werken. Sindsdien sta ik er niet meer alleen voor. Het was in mijn eentje wel zwaar. Overdag je vaste werk, maar ‘s avonds ook nog veel administratie doen. Toen Nicole in Beetgumermolen kwam wonen heeft Eveline haar en haar man te eten gevraagd. We hebben extra lekker gekookt, vreselijk gelachen en het klikte goed. Dat is altijd gebleven.

Nieuwe huisartsenpraktijk Nij Franjum
Op 1 maart 2011 is, in samenwerking met fysiotherapie Axon uit Deinum, het Gezondheidscentrum Nij Franjum geopend. “Ik was gedreven om er een echt gezondheidscentrum van te maken. Alhoewel ik ook wel gedacht heb dat de praktijk in de Poptastrjitte prachtig was. Maar voor Nicole en mij was er te weinig ruimte. Ook wilde ik graag meer samenwerken met andere zorgverleners. Daar is nu ruimte voor. De huidige locatie is het maximaal haalbare. En op een prachtige plek in het dorp.

Aan huis was het ook plezierig werken. Maar het nieuwe gezondheidscentrum bood meer mogelijkheden. Het was een meer duurzame oplossing”. Eveline vindt wel dat het persoonlijke leven anders is geworden. “Dennis is meer weg. Dat moest wennen. De kinderen gingen de deur uit, de man ook”.

Mooie herinneringen
Dennis neemt de tijd om de vraag te beantwoorden waar hij nu de mooiste herinneringen aan bewaart. “Er zijn veel mooie herinneringen geweest in de afgelopen 25 jaar. Maar het doen van bevallingen vond ik elke keer geweldig. De blijdschap en het tevreden gevoel vond ik prachtig om mee te mogen maken. Maar ook elke keer weer de spanning hoe het gaat verlopen. De consultatiebureaus vond ik ook prachtig. Beide functies ben ik nu kwijt. Ik ben blij dat we de apotheek nog hebben.

Geboorte en sterven gaan hand in hand. Ook bij stervende patiënten voel ik me zeer betrokken. Met de patiënt en de familieleden er omheen delen we de feiten en de gevoelens over het verlies dat bij het leven hoort. Het helpt dit te accepteren.

Een enkele consumptieve patient…
In het begin in de Poptastrjitte werkte Eveline als mijn assistente. In die tijd was er een patiënt die altijd direct geholpen wilde worden. Hij dwong het af en mopperde als hij wachten moest. Ik heb hem uitgelegd dat hij soms even zal moeten wachten, maar dat als er zich ernstige zaken voordoen, ik er dan direct ben. Niet lang daarna kreeg ik een spoedoproep voor zijn vrouw. Ik was er binnen drie minuten en het is goed afgelopen. Ik heb nooit weer last van hem gehad. Eerst dacht hij consumptief, later wist hij wat er echt toe doet.

Eveline
Dennis leerde op de middelbare school in Haarlem Eveline kennen. Toen waren ze nog gewoon klasgenoten, roeiers en vrienden. Als vrienden zijn ze elkaar nooit uit het oog verloren. Eveline vertelt dat ze vanaf haar 11e wel wat voelde voor Dennis, maar hij was niet de man die je moest gaan bevechten. “Mijn geduld werd beloond. In september 1988 belde Dennis mij om te vragen of ik een bedrijf met hem wilde beginnen, waarschijnlijk in Friesland. Ik vroeg hem: Is dit een aanzoek?”

Eveline ging mee en heeft daar geen seconde spijt van gehad. Ze heeft een jaar of twee in de praktijk gewerkt. Latere assistentes van Dennis waren Gerrie Jensma, Dickie Hahné, Alice Visser (vanaf ’99) en Jannie Hovenga (vanaf 2004).

Jubileum 25 jaar
“Zondag 1 februari is het 25 jaar geleden dat de praktijk officieel de mijne werd. Eveline en ik vinden het een mooi idee om te laten zien dat we blij zijn met dit jubileum. En dat willen we vieren, maar niet met een receptie. We hebben de New Rope Stringband uit Engeland uitgenodigd om op zaterdag 7 februari op te treden. Die band heeft in 1988 in het dorpshuis opgetreden en veel indruk gemaakt met hun muzikale grappen.

Later traden ze in Trebol in Harlingen op. Eveline en Loes, die samen op vioolles zaten, vroegen of ze in de tuin op Evelines verjaardag wilden spelen. Dat wilden ze wel, maar op één voorwaarde. Dat ze mee zouden spelen. Uiteindelijk speelden Dennis, Loes, Paula (op cello) en Eveline in twee stukjes mee en dat was dolle pret. Die warme herinnering maakte het gemakkelijk om hen nu te vragen te komen spelen op dit jubileum.

Misschien dat Dennis zelf ook nog gaat spelen op het jubileumfeest, met zijn band Trewyn, wie weet….
Eveline en Dennis hopen van harte dat het voor iedereen een gezellige avond zal worden.

(Geert Verf in gesprek bij Dennis thuis)

Bij de foto’s:

• Dennis en Eveline tijdens het afscheid van zijn voorganger dokter Kolff in januari 1990.
• Entree van de huisartsenpraktijk van dokter Kolff aan de Ljouwterdyk.
• Hegedyk 4 het tijdelijk woonhuis in de begintijd
• De grote verbouwing van de praktijk aan de Dr. Poptastrjitte in 1992.
• Nieuw gezondheidscentrum Nij Franjum
• Dennis, Nicole, Alice en Jannie in maart 2011 in de nieuwe praktijk
• Dennis aan het werk achter zijn bureau
• De uitnodiging voor de New Rope Stringband op zaterdag 7 februari

---

---