Laatste update vrijdag, 6 december 2024
Laatste nieuws
- Laatste keer Aldjiersoertinking
- Nieuwsbrief vliegbasis Leeuwarden december 2024
- Sinterklaas in Marsum
- Vliegbasis Leeuwarden heeft grootst aantal gehinderden
- Kerstboomv(ers)ieren in en bij het dorpshuis
- Tsjerkenijs desimber – jannewaris
- Verslag jaarvergadering dorpshuis Nij Franjum
- Ismakogie voorjaarscursus
- Dankbericht bestuur Sinterklaasintocht
- Intocht Sinterklaas Marsum 2024
Juf Lara neemt afscheid
Afgelopen week heeft juf Lara afscheid genomen van OBS de Pôlle in Marsum. Na 28 jaar op de Pôlle voor de klas gestaan te hebben, is het nu tijd voor wat anders. Lara heeft eerder dit jaar aangegeven wel eens wat anders te willen in haar werk-carrière en die kans deed zich nu voor. “Een stap die ik niet uit onvrede zet, ik heb het hier altijd heel erg naar mijn zin gehad.Ik heb eerder nooit de urgentie gevoeld om naar een andere school te gaan. Ik kreeg steeds de ruimte hier om me door te ontwikkelen. Ik heb voor alle groepen gestaan, ICT onderwijs mee vorm kunnen geven, drie-taligheid mee kunnen invoeren, verandering in instructiestijl, veel collegae wisselingen meegemaakt, coachingsopleiding mogen doen, kennis opgedaan in beelddenken, meer dan 20 jaar in de GMR zitting gehad en had vanuit die positie ook contact met bovenschoolse directie wat helpt om je blik te verbreden. Ik vond “verbinding” altijd cruciaal, in de eerste plaats met leerlingen, maar ook met collega’s en ouders. En met jezelf niet te vergeten. Kinderen houden je heel sterk een spiegel voor. Ze voelden haarfijn aan of ik wel of niet goed in mijn vel zit. Bijzonder vond ik dat. De functie van vertrouwenspersoon voor de kinderen lag me. Ik had er ook veel plezier in om jonge beginnende collega’s te helpen je te bekwamen in dit vak. Dat heb ik altijd belangrijk gevonden omdat (te) veel collega’s afhaken. Het is een baan die heel veel uren en energie vraagt. Dagen van 12 uur zijn meer regel dan uitzondering en in elk weekend ben je wel bezig. Ik heb voor deze werkbegeleiding ook nog een 2e coachingsopleidingmogen volgen. Ik kijk met veel voldoening terug op mijn 30 Pôlle jaren (voor mijn aanstelling 28 jaar geleden heb ik hier nog stage gelopen). In die 30 jaar zijn de kinderen niet “moeilijker” geworden. Wel merk je de maatschappelijke ontwikkelingen. Het is korter en sneller. Kinderen hebben een minder lange spanningsboog. Ook kun je merken dat ouders minder voorlezen aan kinderen. Langere teksten hebben kinderen meer moeite mee. Dat voorlezen mogen ouders wat mij betreft wel weer veel meer gaan doen. En in die 30 jaar is het passend onderwijs ook ingevoerd. We staan voor de uitdaging om kinderen die voorheen wellicht naar het speciaal onderwijs gingen, nu zo goed mogelijk op school te blijven onderwijzen. Dat is soms best wel een uitdaging!
Een vertrek was voor mij absoluut geen must, maar er is nu plek voor mij op de “Twilling” in Stiens. Een kans die ik wil pakken, omdat die ook past bij wat ik graag wil. Die school is 2x zo groot en geeft “unitonderwijs”. Dat sluit veel beter aan bij het niveau van het kind en is niet gericht op klassikaal onderwijs. Nu hebben we binnen een groep vaak meerdere niveaus. De uitleg en instructie moet passen bij elk niveau. Dat is erg moeilijk te doen binnen een groep. Dat kan slimmer. Op de “Twilling” is daar een pilot voor opgezet. Het is een zoektocht, maar dat ligt mij wel. Ik sta straks drie dagen per week voor de klas en een dag per week mag ik ambulant werken. Die dag is ervoor om mee te helpen het unitonderwijs verder vorm te geven én daarnaast te coachen. Deze kans past bij mijn vaardigheden en mijn ontwikkeling. Daarom is het nu tijd voor wat anders. Wel met pijn in mijn hart. Toen ik op mijn laatste werkdag door Eddy Boersma in de auto werd gebracht, realiseerde ik me pas dat het echt was. Ik zit nu nog in de werkmodus, maar als het afscheid straks werkelijkheid wordt zal ik vast wel een traantje moeten wegpinken. Je hebt zoveel contacten opgebouwd. Ik heb kinderen in de klas, waarvan ik de ouder ook in de klas heb gehad. Je kent elkaar dan heel goed”. Dit wordt onderstreept door ouders die op het schoolplein het natuurlijk ook hebben over het vertrek van Lara. Ze snappen het, maar vinden het vertrek wel jammer. Hun kinderen hadden een goede klik met Lara. Ze wist precies hoe het kind zich voelde en ze kon situaties goed inschatten. In de gesprekken met ons kon Lara het heel helder verwoorden. We voelden ons begrepen, aldus die ouders.
“Ik neem ook afscheid van een fantastisch Pôlle-team. Ze zijn heel verschillend, maar hebben allemaal een geweldige passie voor het basisonderwijs. Daarom was het een klap voor het team dat we als school een tijd geleden een slechte beoordeling kregen. We hadden wel in de gaten dat we niet stabiel waren, dus het kwam niet volslagen als een verrassing dat we niet voldoende waren, maar zeer zwak hadden we niet aan zien komen. Daar hebben we veel last van gehad. Achteraf gezien kon je zeggen dat de drietaligheid veel energie vroeg, misschien wel teveel. Lessen voorbereiden in het Engels kost natuurlijk in het begin veel meer tijd dan in het Nederlands of Fries. Gelukkig zitten we, na een herstelperiode, nu al weer een tijdlang boven de norm.
De Coronatijd was ronduit indrukwekkend. In een keer overstappen van klassikaal onderwijs naar online lesgeven. Gelukkig had de Pôlle veel geïnvesteerd in ipads. Alle leerlingen hadden die en waren er gewend aan. Dat heeft ons veel gescheeld en daardoor lukte het ook om kinderen zonder achterstand door te laten gaan. (Zie ook: Marsum.info – OBS de Pôlle weinig last van Corona (marssum.info) en Marsum.info – Basisschool De Pôlle is er weer klaar voor (marssum.info)
In die 30 jaar heb ik veel directeuren meegemaakt. Boele, Folkert, Hendrik, Rik, Boudien, Coriena, Lukas, Jaap, Jacob en nu Jaap weer. Anja wordt de nieuwe directeur. En natuurlijk ook veel collega’s: Willy, Coba, Marten, Sonja, Sjoukje, Margreeth, Cato, Hiske, Hester, Anne, Andries, Gaby, Cindy, Gellie, Merel, Trea en Marian”.
Op dat moment komt Rudi Stuve binnenstappen. Met een bos bloemen uit eigen tuin bedankt hij Lara. Ontroerd neemt Lara de bloemen in ontvangst. Even later zie je Lara dozen naar de auto brengen en trekt ze deze schooldeur voor het laatst dicht. Na de vakantie wacht een nieuwe uitdaging.
